Tot gistermiddag dus. Heb er gewoon slecht van geslapen.
Vanmorgen of half zes mijn ochtendurine maar opgevangen en in de koelkast bewaard, want ik wist dat ik het niet eerder dan 11 uur kon laten controleren ivm de echo die gepland stond.
Nadat ik uit Zwijndrecht terug kwam ben ik dus gelijk even langsgereden! Maarrr, er was niets te zien in mijn urine vertelde ze. Vreemd..hoe kom ik dan aan die pijn met plassen, wat hetzelfde voelt als vorige keer. Dat wist ze niet. Ik moet maar meer drinken en tabletten gaan halen. Als het vrijdag nog zo is, moet ik nog maar keer een potje komen brengen. We gaan dus maar aan de cranberry's en hopen dat die werken.
Vanmorgen om 9.40 had ik de tweede follikelmeting. Hoefde weer niet lang te wacht....dat is zo fijn.
Dit keer had ik de fertiliteitsarts, Grada van den Dool (zie foto), zelf.
Er zijn eitjes aan het groeien. Op de linker eierstok meer dan de rechter
Ik moet vrijdag terugkomen voor nog een echo. Ze wil het even goed in de gaten houden, zodat er
geen overstimulatie ontstaat. Daarom nu ook terug van 150 eenheden naar 125.
Ze verwacht dat we dan de punctie ergens begin volgende week hebben.
Het komt dus echt dichterbij nu....
Om eerlijk te zijn besef ik het nog niet echt. Of ik sta er gewoon heel ontspannen in..geen idee.
Op zich voel ik me ook prima. Heb wel wat blauwe plekken van het prikken, gevoelige tepels en af en toe wat last van m'n hormonen (of eigenlijk Dennis heeft er dan last van), maar verder niets gelukkig. Ik hoop dat het zo blijft....we zullen zien.
Vrijdag hoop ik te weten wanneer de punctie definitief plaatsvind.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Laat hier je reactie achter!