Blaasontsteking? Of toch niet?

Sinds gistermiddag heb ik weer pijn met plassen. Net zoals 3 weken geleden, voordat we naar Venetië gingen. Toen was het direct volkomen duidelijk..zo paars had de assistente het stripje zelden gezien. Ik kreeg dus een kuurtje van 5 dagen. Daarna had ik geen last meer.
Tot gistermiddag dus. Heb er gewoon slecht van geslapen.
Vanmorgen of half zes mijn ochtendurine maar opgevangen en in de koelkast bewaard, want ik wist dat ik het niet eerder dan 11 uur kon laten controleren ivm de echo die gepland stond.

Nadat ik uit Zwijndrecht terug kwam ben ik dus gelijk even langsgereden! Maarrr, er was niets te zien  in mijn urine vertelde ze. Vreemd..hoe kom ik dan aan die pijn met plassen, wat hetzelfde voelt als vorige keer. Dat wist ze niet. Ik moet maar meer drinken en tabletten gaan halen. Als het vrijdag nog zo is, moet ik nog maar keer een potje komen brengen. We gaan dus maar aan de cranberry's en hopen dat die werken.

Vanmorgen om 9.40 had ik de tweede follikelmeting. Hoefde weer niet lang te wacht....dat is zo fijn.

Dit keer had ik de fertiliteitsarts, Grada van den Dool (zie foto), zelf.

Er zijn eitjes aan het groeien. Op de linker eierstok meer dan de rechter

Ik moet vrijdag terugkomen voor nog een echo. Ze wil het even goed in de gaten houden, zodat er

geen overstimulatie ontstaat. Daarom nu ook terug  van 150 eenheden naar 125.

Ze verwacht dat we dan de punctie ergens begin volgende week hebben.

Het komt dus echt dichterbij nu....

Om eerlijk te zijn besef ik het nog niet echt. Of ik sta er gewoon heel ontspannen in..geen idee.

Op zich voel ik me ook prima. Heb wel wat blauwe plekken van het prikken, gevoelige tepels en af en toe wat last van m'n hormonen (of eigenlijk Dennis heeft er dan last van), maar verder niets gelukkig. Ik hoop dat het zo blijft....we zullen zien.

Vrijdag hoop ik te weten wanneer de punctie definitief plaatsvind.

Eerste echo...

Vanmorgen had ik mijn eerste echo.Om half acht liep de wekker af zodat ik op tijd in Zwijndrecht zou zijn, maar ook nog even op mijn gemak wakker kon worden.
Slapen gaat al zo fantastisch met dit warme weer..NOT!
Keurig op tijd was ik. Om negen uur parkeerde ik de auto op de parkeerplaats.
In de wachtruimte zat niemand, en nog geen 10 seconde nadat ik plaats had genomen werd ik al geroepen. Wow...heerlijk zeg, zo lekker vlot!
De echo was niet nieuw voor mij. Tijdens de IUI heb ik dat ook zo vaak gehad. Ze zat alleen wel tegen mijn blaas aan te porren waardoor ik merkte dat ik moest plassen.
Al snel had ze het gezien en het slijmvlies gemeten...'Ga maar gauw plassen, zei ze, want je ligt zo te wiebelen!' Dat heb ik dan ook direct gedaan zonder me eerst aan te kleden, haha. Gelukkig is er een toilet in dezelfde echokamer. Alles zag er keurig uit vertelde ze...en dus mag ik vandaag beginnen met het spuiten van Puregon. Dus vanavond gaat er niet één, maar twee spuiten in mijn buik.

Ik start met 150 eenheden per injectie. Hierdoor gaan er als het goed is meerdere eiblaasjes rijpen.

Des te meer, des te beter...zolang het er niet meer dan 15 zijn. Anders heet het overstimulatie en mag er niet verder gegaan worden met de IVF ronde.

Volgende week woensdag moet ik weer terug voor een echo. Dan gaan ze kijken of er al eiblaasjes rijpen, hoeveel het er zijn, hoe groot ze zijn etc. Op de echo zie je dan allemaal donkere plekken zoals hieronder goed is te zien.

Afhankelijk daarvan horen we hoe verder! Als alles netjes verloopt hebben we dus begin augustus onze eerste punctie en terugplaatsing.

Op het moment lijkt mijn koelkast wel een apotheek. Mijn hemel wat een medicijnen komen er bij kijken zeg. 

Maar ja, je moet toch iets over hebben om zwanger te worden! En het is alleen maar fijn dat het

bestaat. Wij zijn er in ieder geval erg blij mee.

Want als zwanger worden niet vanzelf gaat.....dan maar:

Liefs Marga.

Kleine impressie uit Venetië!

Steeds dichterbij.....

Zooooo...dat heeft even geduurd! Er kwam zoveel tussendoor, dat ons blog er even bij in schoot.
Vorige keer ben ik geëindigd bij de uitslag van de MRI scan de daarop volgende dag.
Dennis zag hier erg tegenop en was bang dat er toch schade was ontstaan aan zijn hart.
Helaas lag ik met buikgriep op bed de dag van de uitslag, dus kon ik niet met hem mee.
Enorm opgelucht kwam hij thuis. Op de MRI zag alles er keurig uit, de bloedwaarde was weer goed en het hartfilmpje was ook nagenoeg weer normaal.  Wat de cardioloog betrof mocht hij dus alles weer geleidelijk aan op gaan pakken.
Wat de pijn in zijn benen betreft, dat kwam niet van het hart volgens de dokter. Daarom is hij doorverwezen naar de reumatoloog om andere eventuele aandoeningen al dan niet uit te sluiten.
Hier moet hij de 24e naar toe. Afwachten dus wat daar uitkomt.
De middag dat hij de uitslag kreeg heeft hij contact gehad met de ARBO-arts. In overleg is toen besloten dat hij voor 75% zou gaan werken, dus 6 uur per dag.
Hij voelt zich momenteel goed..op een vervelende ontsteking van een Daas-beet op zijn kuit na dan.

De week die volgde op de uitslag stond in het teken van de koffers inpakken en het huis aan kant maken. We gingen namelijk voor een aantal dagen naar Venetië. Ook was ik nog herstellende van die buikgriep en had ik een blaasontsteking.
Donderdag 11 juli vertrokken we naar Venetië...We hebben er genoten! Dinsdagavond zijn we weer geland op Eindhoven Airport. (Foto's en verslag op Facebook. Zal er hier ook nog wat plaatsen binnenkort.)
Woensdag begon het normale ritme weer.

Met het spuiten van de Decapeptyl gaat het prima! Ik lijk er weinig last van te hebben tot nu toe.
Dinsdag mag ik voor een echo om te kijken of alles er netjes uitziet, en zoja dan beginnen met de Puregon. Met elke spuit die ik dus zet komen we weer een stukje dichterbij de punctie.
Tot die tijd genieten we lekker van het mooie weer en hebben we een leuk weekend in het verschiet.

XX

We zijn begonnen.....

Jaaaaa....! We zijn begonnen met ons IVF traject.
Een klein uur geleden de eerste Decapeptyl injectie gezet.
Het was wel even wennen weer om die naald door te duwen, maar het ging uiteindelijk prima.
Nu maar afwachten hoe ik op deze injecties ga reageren.
Vanmorgen moest ik eerst een zwangerschapstest doen. Niet dat de medicatie die ik nu spuit schadelijk zou zijn voor een zwangerschap, maar wel onnodig!
Dus toen ik wakker werd eerst maar een test gedaan. Deze was, zoals ik al vermoedde, negatief!
Kijk maar..............

Om het spuiten niet te vergeten heb ik besloten om het dagelijks om 19.00 uur te doen.

Als extra herinnering staat het ook in mijn agenda. 

Een uur geleden was het dus tijd om ons traject definitief te starten. Terwijl ik mezelf voorbereidde, nam Dennis de foto's. Gelukkig ging hij niet KO toen ik de naald in mijn buik plantte.

Voorlopig moet ik deze injecties 3 weken lang zetten, tot 23 juli.

Het zorgt ervoor dat alles stil kom te liggen en ik dus zeker weten geen eisprong krijg .

Op 23 juli moet ik dan voor de echo en horen we hoe verder...

Maar voorlopig zien mijn avonden er dus zo uit!

Hallo.......ben je er nog? Heb het toch heel netjes gehouden!?

Of eigenlijk kan Dennis gewoon niet fotograferen.....maar dat terzijde. ;)

Over Dennis gesproken....het gaat redelijk met hem.

Hij is gespannen voor de uitslag van vrijdag. 

Nog steeds voelt hij zich niet 100% en dat baart hem zorgen.

Twijfels als 'waarom voel ik me nog zo'---- 'zou er schade zijn aan het hart' & ' zou ik weer hele dagen kunnen gaan werken', spoken vaak door zijn hoofd.

Helaas kan ik hem daar geen antwoorden op geven, maar vrijdag zullen we dat allemaal 

wel horen. Hopelijk valt het dus allemaal mee en zijn z'n zorgen voor niets geweest.

Zodra we meer weten komt er weer een blog.

Geniet van het lekker weer komende dagen!

Liefs,

Marga